[επιλογή – μετάφραση : δημήτρης τσεκούρας]
…………………………………………..
Εγώ
ο Ιωάννης
ο αδελφός σας που κοινωνώ
στη θλίψη
και στη βασιλεία
και στην υπομονή του Ιησού
βρέθηκα στο νησί που το λένε Πάτμο.
Για τον Λόγο του Θεού
και του Ιησού Χριστού την μαρτυρία μάλλον βρέθηκα εκεί.
Και Πνεύμα μπήκε μέσα μου
μια ημέρα Κυριακή
και μια φωνή μεγάλη πίσω μου
σαν από σάλπιγγα λαλούσα την άκουσα να λέει.
Αυτό που βλέπεις να το γράψεις σε Βιβλίο
και στις εφτά τις εκκλησίες να το στείλεις.
…………………………………………..
Και έστρεψα τα μάτια μου να δω τη φωνή που μου μιλούσε.
Και εφτά χρυσές λυχνίες είδα.
Και στις λυχνίες ανάμεσα έστεκε κάποιος ίδιος υιός Ανθρώπου.
Ντυμένος μέχρι την άκρη των άκρων του
και ζωσμένος με ζώνη χρυσή στο στήθος του ψηλά.
Το κεφάλι του και οι τρίχες του λευκές
όπως το άσπρο το μαλλί και το λευκό το χιόνι.
Και τα μάτια του σαν της φωτιάς τη φλόγα.
Και τα πόδια του σαν μπρούντζος που μέσα σε καμίνι καίγεται.
Και η φωνή του σαν τη φωνή από τα βάθη πολλών παλαιών υδάτων.
Στο δεξί του το χέρι αστέρια εφτά.
Κι από το στόμα του ρομφαία δίστομη και κοφτερή να βγαίνει.
Κι η όψη του ολάκερη όπως του ήλιου όταν καίει.
Και μόλις τον αντίκρισα μπροστά στα πόδια του έπεσα.
Νεκρός.
Κι εκείνος το χέρι του το δεξιό επάνω μου το έβαλε και ήσυχα μου είπε.
Μη φοβάσαι.
Εγώ είμαι ο Πρώτος και ο Έσχατος και ο Ζωντανός.
Υπήρξα Νεκρός και τώρα Να!
Κοίτα!
Ζωντανός εις τους αιώνας των αιώνων είμαι
και τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη Εγώ τα κρατώ.
…………………………………………..
Τα Γνωρίζω τα έργα σου
και τον κόπο σου
και την υπομονή σου.
Και πως δεν δύνασαι τους κακούς να τους αντέξεις.
Κι αυτούς που λένε πως τάχα είναι απόστολοι
-ενώ δεν είναι-
τους δοκίμασες
και ψεύτες απέδειξες πως είναι
Όλα αυτά καλά τα Γνωρίζω.
Έχεις Υπομονή.
Και για χάρη μου βάσταξες.
Κι ούτε κι απόκαμες καθόλου.
Κι όμως σε κατηγορώ
που την αγάπη σου την πρώτη την παράτησες.
Φέρε ξανά στη μνήμη σου λοιπόν από πού έπεσες.
Μετάνοια δείξε.
Και τα έργα σου τα πρώτα κοίτα να τα πράξεις.
Και αν όχι
εάν μετάνοια δεν δείξεις
Εγώ καταπάνω σου θα έρθω και την λυχνία σου από τον τόπο της θα πάρω.
…………………………………………..
Όποιος έχει αυτιά ας ακούει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες.
Κι όποιος νικάει
Εγώ
από το ξύλο τής Ζωής
-που μέσα στου Θεού τον Παράδεισο βρίσκεται-
θα του δώσω να φάει.
…………………………………………..
Τη θλίψη
και την ένδειά σου
παρόλο που είσαι πλούσιος
όλα καλά τα Γνωρίζω.
…………………………………………..
Να πάθεις πρόκειται.
Αλλά καθόλου μη φοβάσαι.
Να!
Ο Διάβολος πολλούς από εσάς στη φυλακή να ρίξει πρόκειται.
Για να σας δοκιμάσει.
Και δέκα μερόνυχτα με θλίψη μεγάλη θα ζείτε.
Αλλά εσύ μείνε πιστός μέχρι θανάτου και το στεφάνι της ζωής
Εγώ θα σου το δώσω
Όποιος έχει αυτιά ας ακούει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες.
Κι όποιος νικάει
δεύτερος θάνατος να τον εύρει δεν πρόκειται.
…………………………………………..
Γνωρίζω καλά πού κατοικείς.
Εκεί που ο θρόνος του Σατανά βρίσκεται.
Και το κρατάς το όνομά μου.
Και την πίστη σου σε μένα δεν την αρνήθηκες ακόμη και τις μέρες που ο Αντιπάς, ο μάρτυράς μου ο πιστός σκοτώθηκε στα μέρη σας
εκεί που ο Σατανάς κατοικεί.
Αλλά κι εσένα λιγάκι σε κατηγορώ που κοντά σου κρατείς αυτούς που του Βαλαάμ τη διδαχή πιστεύουν
Εκείνος που τον Βαλάκ τον έμαθε σε σκάνδαλο να ρίξει τα τέκνα τού Ισραήλ και να φάνε κρέατα θυσίας και στην πορνεία να πέσουνε.
…………………………………………..
Έλα και μετάνοια Δείξε.
…………………………………………..
Όμως σε κατηγορώ.
Που τη γυναίκα σου την Ιεζάβελ
αυτήν που την προφήτισσα καμώνεται την αφήνεις και διδάσκει
και τους δούλους μου στην πορνεία τούς παραπλανά να πέσουνε
και κρέατα θυσίας να φάνε.
Και Χρόνο τής έδωσα Μετάνοια να Δείξει.
Αλλά αυτή Μετάνοια να Δείξει δεν επιθυμεί.
Η πορνεία της ευθύνεται.
Κοίτα! Να!
Σε κρεβάτι αρρώστιας θα τη ρίξω
παρέα με εκείνους που μαζί της πλαγιάζουνε
και θλίψη μεγάλη θα τους βρει
εάν Μετάνοια δεν Δείξουν για τα έργα της.
Και τα παιδιά της εγώ μέσα στον Θάνατο θα ρίξω
κι όλες οι εκκλησίες θα μάθουνε
πως μόνο εγώ τα νεφρά και την καρδιά διαβάζω
κι αυτό που στον καθένα σας θα δώσω ανάλογο των έργων του θα είναι.
…………………………………………..
Αυτός που έχει του Θεού τα πνεύματα τα εφτά και τα εφτά τ’ αστέρια
αυτός τα λέει αυτά.
Τα Γνωρίζω τα έργα σου.
Κι αν έχεις Όνομα πως ζεις, Νεκρός στ’ αλήθεια είσαι.
Κι αν έχεις Όνομα πως ζεις, Νεκρός να ξέρεις είσαι.
…………………………………………..
Θυμήσου λοιπόν τον Λόγο του Θεού
πώς τον έλαβες
και πώς τον άκουσες
και τήρησέ τον
και Μετανόησε.
Κι αν δεν κάνεις γρήγορα
σαν κλέφτης θα έρθω
κι ούτε που θα ξέρεις ποια ώρα ακριβώς μπροστά σου θα έρθω.
…………………………………………..
Αυτά τα λέει ο άγιος ο αληθινός
και που έχει το κλειδί του Δαβίδ
που όταν ανοίγει
κανείς δεν μπορεί να κλείσει
και όταν κλείνει
κανείς δεν μπορεί να ανοίξει.
Τα Γνωρίζω τα έργα σου.
Να!
Πόρτα ανοιχτή σού έδωσα μπροστά σου
που κανείς να μην μπορεί να την κλείσει.
…………………………………………..
Γρήγορα θα έρθω.
…………………………………………..
Τα Γνωρίζω τα έργα σου.
Ούτε ψυχρός είσαι αλλά ούτε και ζεστός.
Γι’ αυτό κι εγώ από το στόμα μου θα σε ξεράσω.
…………………………………………..
Εγώ αυτούς που αγαπώ τους εξετάζω και τους παιδεύω.
Δείξε ζήλο λοιπόν και μετανόησε.
…………………………………………..
Και μετά είδα κι άλλα.
Μια πόρτα ορθάνοιχτη στον ουρανό και η φωνή η πρώτη … είπε……………
Ανέβα εδώ
κι αυτά που πρέπει να συμβούν
Εγώ θα σου τα δείξω.
Κι αμέσως Πνεύμα μπήκε μέσα μου.
Και Να!
Θρόνος κρεμότανε στον ουρανό και πάνω στον θρόνο κάποιος καθότανε.
…………………………………………..
Και γύρω γύρω από τον θρόνο είκοσι τέσσερις ακόμη θρόνοι.
Και στους θρόνους επάνω είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι να κάθονται
ντυμένοι στα λευκά και με χρυσά στεφάνια στο κεφάλι.
Και από τον θρόνο αστράφτουν αστραπές και βροντές και φωνές.
Και εφτά λαμπάδες φωτιάς καίγονται μπροστά στον θρόνο που είναι τού Θεού τα εφτά τα πνεύματα.
Και στον θρόνο μπροστά κάτι σαν γυάλινη θάλασσα ίδια με κρύσταλλο.
Και στη μέση του θρόνου αλλά και γύρω γύρω από τον θρόνο τέσσερα ζώα γεμάτα με μάτια μπροστά τους και πίσω τους
και το ζώο το πρώτο όμοιο με λιοντάρι
και το δεύτερο ζώο όμοιο με μοσχάρι
και το τρίτο το ζώο όμοιο με άνθρωπο
και το τέταρτο ζώο όμοιο με αετό που πετάει.
Και τα τέσσερα ζώα
με έξη φτερούγες το καθένα
κι από μέσα γεμάτα μάτια ήτανε.
Και σταματημό δεν έχουν
παρά μονάχα μέρα νύχτα λένε.
Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ,
ο Παρελθών και ο Παρών κι αυτός που πάντα Έρχεται.
…………………………………………..
Και τότε είδα αυτός που στον θρόνο καθότανε
να έχει στο δεξί του χέρι ένα βιβλίο γραμμένο…
σφραγισμένο καλά με σφραγίδες εφτά.
Και είδα και άγγελο δυνατό με φωνή μεγάλη να λαλεί.
Ποιος είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο
και τις σφραγίδες του να σπάσει;
Αλλά κανείς δεν μπορούσε στον ουρανό
ούτε και επάνω στη γη,
ούτε και κάτω από τη γη να το ανοίξει το βιβλίο.
Ούτε καν να το βλέπει.
Και με πήρανε τα κλάματα.
Και με πήρανε κλάματα ποτάμι.
Που κανένας άξιος δεν βρέθηκε να ανοίξει το βιβλίο.
Ούτε καν να το βλέπει.
…………………………………………..
Και τότε γίνανε βροντές
και ακούστηκαν φωνές
και φανήκαν αστραπές
και εγίνη και σεισμός.
Και τότε και οι εφτά άγγελοι μαζί με τις εφτά τους σάλπιγγες
επήραν θέση και να σαλπίζουν άρχισαν…
…………………………………………..
artworks : Victor Grasso
