[το πιο ζοφερό μέλλον που μπορούσα να φανταστώ]
1.
η γυναίκα των ονείρων μου
κάποτε μου είπε ότι θα προτιμούσε
να μείνει μόνη
ότι όλα αυτά τα χιλιόμετρα ανάμεσα μας
υπάρχουν εκεί για κάποιο λόγο
άλλη μια μέρα που αρχίζει και εγώ
νιώθω πως είμαι τόσο οικτρά ηττημένος
γλιστρώντας στο κενό σέρνομαι
στο πιο ζοφερό μέλλον
που μπορώ να φανταστώ
μου έλεγαν πάντα να είμαι
προετοιμασμένος για το χειρότερο
ποτέ δε μου είπαν τι συμβαίνει
όταν έρχεται να σε βρει το χειρότερο
που μπορεί να πλάσει η φαντασία σου
δεν υπάρχει τίποτα πιο κοντά στην κόλαση
όταν η πραγματικότητα σε φτύνει
κατά πρόσωπο και εσύ προσποιείσαι
πως τάχα βρέχει
2. [όλα είναι τόσο επίπλαστα και επιτηδευμένα]
ξεσπάω τα νεύρα μου πετώντας
άδεια μπουκάλια πάνω σε ένα έργο τέχνης
σοκάρονται οι επισκέπτες του μουσείου
που προσποιούνται τους εκλεπτυσμένους
φιλότεχνους
το ξέρω πως η μορφή της διαμαρτυρίας μου
είναι ένα φτηνό κόλπο
για να με προσέξει όποιος βρίσκεται
κοντά μου
δεν είμαι ακτιβιστής ούτε είμαι επιλεκτικό
πρόσωπο
δεν είχα ποτέ το χρήματα για να είμαι
απλά ευθυγραμμίζομαι
απόλυτα με τη βαρβαρότητα της εποχής
