[μακάρι να μπορούσα να σου γράψω ένα ωραίο ποίημα]
είναι πολύ δύσκολο να αγαπάς ό,τι δεν αγγίζεις
ίσως να είναι πιο δύσκολο να αγγίζεις
ό,τι αγαπάς – δεν υπάρχει χαρά στην αμαρτία
δε σκέφτομαι τίποτα σημαίνει δεν φοβάμαι τίποτα
ούτε λάμπει τίποτα να φωτίσει τις σκέψεις μου
νοσταλγώ καυχιέμαι ονειρεύομαι
αλλά το μυαλό μου ξεδιπλώνει φτερούγες
και πετάει άτσαλα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι
και αν πίσω απ το τίποτα κρυβόταν ένα ποίημα
ή όλα τα ποιήματα που θα θελα να είχα διαβάσει
πάλι θα ανάπνεα το άρωμα απ το χάδι της βροχής
ελπίζοντας να έρθει γρήγορα αυτό το καλοκαίρι
θα σου ψιθύριζα τις λέξεις που η καρδιά μου
χρειάζεται να ακούσει για να συνεχίσει να κτυπά
ζηλεύοντας για όλα αυτά που θα θελα να είχα
προλάβει να γράψω εγώ για σένα προτού
σταματήσω πια να σε ανταμώνω μες στα όνειρά μου
