[ο επικίνδυνος μυστικός κόσμος των μοναχικών ανθρώπων]
οι αγέλες των λύκων συμπεριφέρονται σαν παιδιά όταν πεινάνε
οι σκύλοι πάλι ζουν σε απομόνωση σαν εξόριστοι ερημίτες
συνηθίζουν να μην κάνουν τίποτα πολύ γρήγορα
έχουν επίμονη μνήμη και κάθονται ήσυχα μακριά απ όλους
και περιμένουν την κατάλληλη αφορμή να ξεμυτίσουν
στον κόσμο – συμπεριφέρονται καλά αν και τα θέλουν όλα
ζουν στο παρελθόν αλλά επιστρέφουν σε μια εποχή που κανείς
δε νοιάζεται για κάποιον που στεναχωριέται τόσο εύκολα
αναρωτιέμαι τι θα έλεγαν για τη ζωή αν μπορούσαν να μιλήσουν
artwork : Masha Ivashintsova
