[επιλέγοντας αναγνώστρια για τα ποιήματά σου]
πρώτον θα ήθελα να είναι όμορφη
να αγγίζει προσεκτικά τις λέξεις στην ποίησή μου
την πιο μοναχική στιγμή ενός απογεύματος
τα μαλλιά της να είναι ακόμα υγρά στο λαιμό
από το πλύσιμο και να μυρίζει αρωματικό σαπούνι
να φοράει ένα παλιό βρώμικο αδιάβροχο
σαν να μην είχε αρκετά χρήματα για το καθαριστήριο
να βγάλει τα γυαλιά της και εκεί στο βιβλιοπωλείο
να απλώσει τα χέρια της και να βάλει πάλι πίσω
ψηλά στο ράφι το βιβλίο μου πίσω
θα μου άρεσε να την ακούσω να μονολογεί,
«θεέ μου για τόσα χρήματα θα μπορούσα να δώσω
τα ρούχα μου στο καθαριστήριο»
και θα μου άρεσε αν το έκανε κιόλας….