[τα νέα θα φτάσουν τα χαράματα από μακριά]
τα νέα θα φτάσουν από μακριά : το τηλέφωνο
χτυπάει απροσδόκητα τα ξημερώματα
και μια φωνή που σχεδόν αναγνωρίζεις
θα σου μιλήσει – σε απαλό και οικείο τόνο
θα αναφέρει ονόματα που δεν έχεις ακούσει εδώ και χρόνια
ονόματα από άλλο τόπο από μια άλλη εποχή
θα σου θυμίσει διαδρομές δρόμο προς δρόμο
την χαμένη γεωγραφία της παιδικής σου ηλικίας
μισοκοιμισμένος ακούς μέσα στο σκοτάδι
ενώ προσπαθείς σταδιακά να θυμηθείς πού βρίσκεσαι
αρχίζεις να μιλάς – μετά σιωπή
ήχος κλήσης – μια φωνή που παρεμβαίνει
ή τίποτα – η κλήση ολοκληρώθηκε
δεν έχει έρθει ώρα να ανάψουν τα φώτα
μόνη παρηγοριά το χτύπημα του ρολογιού
που ανατρέπει την ψυχρή διαταραχή του κρεβατιού
