η ποίηση είναι ήδη παράξενη και αποξενωμένη ακόμη και από τον εαυτό της. – όταν μιλάμε για μετάφραση υπάρχει μια φράση που έρχεται στο μυαλό: «το ποίημα που κρύνεται πίσω από το ποίημα». – πίσω από κάθε υπάρχον κείμενο υπάρχει η αίσθηση των πραγμάτων – το ποίημα πίσω από το ποίημα περιμένει τον αναγνώστη για να αποκαλυφθεί. – όλη η ποίηση είναι μια διαρκής μετάφραση. – η ανάγνωση ενός ποιήματος ακόμη και στη μητρική σου γλώσσα απαιτεί τη συμμετοχή σου και την ενεργή δική σου μετάφραση. – τροποποιούμε και τροποποιούμαστε από τη γλώσσα αυτού του κειμένου. – το να διαβάζεις με τον τρόπο που το απαιτεί η ποίηση είναι να μεταφράζεις λέξη προς λέξη.
αυτό είναι ένα από τα πράγματα που αγαπώ περισσότερο στην ποίηση. – επειδή πολλοί από τους αγαπημένους μου ποιητές και τα αγαπημένα μου ποιήματα δεν ήταν ποτέ προσβάσιμα σε μένα μόνο σε μετάφραση σκέφτηκα τη μετάφραση σε ένα ποίημα ως δώρο. – ναι είναι κάτι διαφορετικό από το «πρωτότυπο» (αν και πρέπει να λάβουμε υπόψη την ιδιαιτερότητα του ίδιου του πρωτοτύπου).
– συχνά εστιάζουμε σε αυτό που «χάνεται στη μετάφραση» – πολιτιστικά και υποκειμενικά. – αλλά υπάρχει και κάτι που κερδίζεται – μια κίνηση μια συνομιλία μεταξύ πολιτισμών αναγνωστών – ένας διάλογος και ένα άνοιγμα στο οποίο η σημειολογία της γλώσσας γίνεται αποδεκτή και αποκαλύπτεται ως υπόσχεση και όχι ως σφάλμα. – ένα ποίημα είναι κρυπτογράφηση και η μετάφραση πάντοτε αποκρυπτογραφεί.
