μια άλλη έννοια που συνδέεται στενά με τη μελαγχολία είναι αυτή της κατάθλιψης: στην πιο στοιχειώδη μορφή της, το καταθλιπτικό υποκείμενο έχει διακόψει τους δεσμούς του με το σύμπαν των προθέσεων και των νοημάτων, την ενσωμάτωση και την ενεργό συμμετοχή του στη διυποκειμενική δραστηριότητα.
όπως θα έλεγε ο Χάιντεγκερ, αυτό που αναστέλλει η «κατάθλιψη» είναι η στάση της ενεργητικής ενασχόλησης, της φροντίδας [sorge]. αυτός ο σύνδεσμος με τον Χάιντεγκερ τεκμηριώνεται περαιτέρω από το αλλαγμένο καθεστώς της προσωρινότητας:
σύμφωνα με τον Χάιντεγκερ, στη «φροντίδα», το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι συνυφασμένα [το παρόν του υποκειμένου συνίσταται στον τρόπο με τον οποίο προβάλλει το μέλλον του από το πέταγμα του, μέσω του παρελθόν, στην καθορισμένη τωρινή κατάστασή του], ενώ στην κατάθλιψη, ο χρόνος μειώνεται σε μια ομοιόμορφη, μονότονη διάρκεια.
Απόδοση : Βαρώνος Όρσον
