ένας Πέρσης, ένας Άραβας, ένας Τούρκος και ένας Έλληνας, πεινασμένοι, περιφέρονται στην έρημο -ονειροπόλος, ο Πέρσης θυμάται τη γεύση των angûrs και η επιθυμία του γίνεται βάσανο – ο Άραβας παρατηρεί ότι θα ήταν πολύ πιο ωραίο να τρώγανε inab – ο Τούρκος είναι σίγουρος ότι τα ουζούμ θα ήταν πιο κατάλληλα στην κατάστασή τους – ο Έλληνας προχωρά παραπέρα υμνώντας τις αρετές των ιζταφίλων – όλοι θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο – οι 4 άντρες αρχίζουν να τσακώνονται – λίγο πριν έρθουν σε σύγκρουση, ένας σοφός διασχίζοντας το δρόμο τους καταλαβαίνει το αντικείμενο του καβγά τους και τους ηρεμεί αμέσως λέγοντάς τους: – «σταματήστε να τσακώνεστε! για το ίδιο πράγμα μιλάτε. όλοι θέλετε να φάτε σταφύλια. απλώς τα σταφύλια λέγονται angûr στα περσικά inab στα αραβικά uzum στα τούρκικα και iztafil στα ελληνικά».
το εγώ έχει τέσσερα κέντρα – το καθένα έχει τη δική του έκφραση: η γλώσσα της νόησης συγκεκριμενοποιείται από ιδέες – η γλώσσα της καρδιάς από τα συναισθήματα – η γλώσσα του σεξ από τις επιθυμίες και αυτή η γλώσσα του σώματος από τις πράξεις – αυτά τα τέσσερα κέντρα δεν επικοινωνούν μεταξύ τους και αποκτούν νόημα ανεξάρτητα το ένα από το άλλο – γι’ αυτό μια ορισμένη εσωτερική σοφία την οποία αποκαλώ πέμπτη ουσία πρέπει να μας μεταφράσει τη γλώσσα αυτών των διαφορετικών κέντρων – ο ρόλος της είναι να διασφαλίσει ότι όλες αυτές οι γλώσσες γίνονται συμβατές, έτσι ώστε η διάνοια να κατανοεί την καρδιά το φύλο και το σώμα έτσι ώστε η καρδιά να κατανοεί τη διάνοια το φύλο και το σώμα κ.λπ. – αυτή είναι μια περίληψη μιας από τις βασικές αρχές της θεωρίας του Γκουρτζίεφ και αυτή η ιστορία το δείχνει πολύ ξεκάθαρα.
[Μετάφραση : Β.Γ.]
