«Την ανεξέλεγκτη δράση αλλοδαπών μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα αποκαλύπτει η υπόθεση του αεροσκάφους που «απήγαγε» η Λευκορωσία» γράφει μια «σοβαρή» «εφημερίδα». Και ιδού πως κατασκευάζεται μια εικονική πραγματικότητα, με υλικό την πραγματικότητα (την ομολογουμένως τρομοκρατική κατάληψη ενός αεροσκάφους από ένα κράτος απομεινάρι του πολιτικού βόθρου που έφτιαξαν οι Ρώσοι «κομμουνιστές» (;!) εκτελώντας εν ψυχρώ την πρακτική και πνευματική παράδοση του Κομμουνισμού).
Από αυτήν την εικονική πραγματικότητα, μαθαίνουμε πως ενώ μέχρι τώρα (τα τελευταία 200 χρόνια) δεν γνωρίζαμε πως ξένοι πράκτορες δρουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα, το συμβάν στην Λευκορωσία μας το «αποκάλυψε».
Σαν να λέμε πως ίσως όντως να μην δρούσαν ξένοι πράκτορες στην Ελλάδα, αλλά να το κάνουν τώρα με τις πλάτες αυτής της δεξιάς (στην πραγματικότητα: ακροδεξιάς, άσχετης με κάθε τι ευρωπαϊκό) κυβέρνησης.
Ύστερα τον λόγο έχουν τα εισαγωγικά: η Λευκορωσία «απήγαγε» το αεροσκάφος.
Σαν να λέμε, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως είχε άδικο, όταν το έκανε.
Πραγματικά, οι ιδεολογικές, πολιτικές, θρησκευτικές, οικονομικές και -γιατί όχι- ψυχολογικές αντιπαραθέσεις του ανώτερου θηλαστικού «Άνθρωπος», αποκαλύπτουν την αγριότητα των ενστίκτων του. Αλλά το ψάρεμα στα ιδεολογικά, πολιτικά, θρησκευτικά, οικονομικά και -γιατί όχι- ψυχολογικά θολά νερά της εικονικής επικοινωνίας αποκαλύπτει την βαθιά δυσώδη παρακμή του.
Γνωρίσαμε την Λαίδη Μακμπέθ σαν μια φιλόδοξη και αδίστακτη κυρία και τον Μακμπέθ σαν έναν ανασφαλή, αδύναμο κύριο.
Την ίδια εικόνα τους είδαμε και ακούσαμε στην Λαίδη Μακμπέθ από το Μινσκ του Σοστακόβιτς.
Τώρα αποκαλύπτεται πως η Λαίδη Μακμπέθ είναι μια κυνική διαφημίστρια (πρώην κομισάριος) και ο Μακμπέθ, ένας μηρυκαστικός λύκος (πρώην κομματόσκυλο).
Το μεταμοντέρνο συνεχίζει ακάθεκτο να τρώει σαν σαράκι τον ίδιο του τον εαυτό, αφού πρώτα μετέτρεψε τον κόσμο σ’ ένα τεράστιο σαράκι.
