Αν και ο Φώκνερ αναλώθηκε σε περιστασιακές συνεντεύξεις δυσανασχετούσε με αυτό που αντιλαμβανόταν ως εισβολή στην ιδιωτική του ζωή. Αυτή η αίσθηση επεκτάθηκε και στις απαιτήσεις των δημοσιογράφων για πληροφορίες και φωτογραφίες των συνεργατών του και η διαμαρτυρία του εκδηλώθηκε με διαφορετικούς τρόπους. Όταν οι εκδόσεις Φόρουμ αγόρασαν το “A Rose for Emily”, ο Faulkner έδωσε το μικρό βιογραφικό σημείωμα για τον εαυτό του, έναν συνδυασμό γεγονότων και μυθοπλασίας.
[αρχές δεκαετίας του 1930]
Γεννήθηκε άνδρας και άγαμος σε νεαρή ηλικία στο Μισισιπή. Παράτησε το σχολείο μετά από πέντε χρόνια στην έβδομη τάξη. Έπιασε δουλειά στην τράπεζα του παππού του και έμαθε τη φαρμακευτική αξία του ποτού. Ο παππούς νόμιζε ότι τα ποτά τα έπινε ο θυρωρός. Η συνήθειά του αυτή αντιμετωπίστηκε αυστηρά. Ήρθε ο πόλεμος. Του άρεσε η βρετανική στολή. Κατατάχθηκε στην επιτροπή RFC, ως πιλότος. Συνετρίβη. Στοίχισε στη βρετανική κυβέρνηση δύο χιλιάδες λίρες στερλίνες. Συνέχισε ως πιλότος. Συνετρίβη. Στοίχισε στη βρετανική κυβέρνηση δύο χιλιάδες λίρες στερλίνες ακόμα. Τα παράτησε. Στοίχισε στη βρετανική κυβέρνηση 84,30 δολάρια. Ο Βασιλιάς είπε: «Μπράβο». Επέστρεψε στο Μισισιπή. Η οικογένεια του βρήκε δουλειά: ταχυδρόμος. Παραιτήθηκε κατόπιν κοινής συμφωνίας από δύο επιθεωρητές – κατηγορείται ότι πέταξε όλη την αλληλογραφία που έλαβε στα σκουπίδια. Οι επιθεωρητές ήταν απογοητευμένοι. Τον χρέωσαν επτακόσια δολάρια. Πήγε στην Ευρώπη. Γνώρισε έναν άντρα ονόματι Σέργουντ Άντερσον. Είπε, «Γιατί να μην γράφεις μυθιστορήματα; Ίσως τότε δεν χρειάζεται να δουλέψεις». Το ‘εκανε και πήρε την αμοιβή των στρατιωτών. Κουνούπια. Τα πήρε. Ήχος και οργή. Τα πήρε. Sanctuary, που θα εμφανιστεί τον επόμενο χρόνο. Αυτήν τη στιγμή γράφει ξανά. Τριάντα δύο χρονών. Έχει μια γραφομηχανή που χειρίζεται μόνος του.
