Search
Close this search box.

Διαβάζουμε Ζούμε Ονειρευόμαστε

Διαβάζουμε Ζούμε Ονειρευόμαστε

[ΟΙ ΣΑΛΤΖΗΔΕΣ*] Του Matthew Hollis

DRIVE n. & vb. Bringing a harvest of lumber or pulpwood
from the forest down a spring-swollen river to the mill.
Men work the drive; the logs are driven; the man who
works the drive is river-driver.
-JOHN GOULD, Maine Lingo

Ακούω την παρτίδα να βγαίνει απ’ το δάσος
πάνω σε παγωμένα έλκηθρα πηγαίνοντας για το ξεφόρτωμα,
να σπρώχνει το κρύο ξύλο μες στη φραγμένη περιοχή
που περιμένει να σπάσει ο χειμωνιάτικος πάγος.

Άνοιξη,
μόλις,
το ποτάμι κουβαλά ακόμη πάγο,
κι εμείς αρχίσαμε κιόλας τη μεταφοράτη
ς ξυλείας στο νερό.

Από δω ως το πριονιστήριο,
θα πεζοπορήσουμε στο νερό
πάνω σ’ ένα φορτίο ξύλα για χαρτί και οικοδομές
μόνο μ’ ένα κοντάρι και τα πέταλα στις μπότες μας
για ισορροπία,
παρακάμπτοντας, κυκλώνοντας το δάσος
οδηγοί, βοσκοί του ποταμού.

Για να τον μάθουμε.
Πού χτυπάνε τα ρεύματά του ορμητικά,
πού οδηγημένος
γίνεται πιο αργός,
πού στενεύει, γαληνεύει.

Πού να τοποθετήσουμε τους άντρες,
πότε να τους μετακινήσουμε,
για να μην προσαράξει το φορτίο.
Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα από την προσάραξη.

Πού συγκρούονται
ποταμός και ξύλα
κι αναμετράνε τις δυνάμεις τους.
Ανάμεσα σε χίλιους κορμούς,
ένας είναι ο βασιλιάς_
αν μετακινήσεις αυτόν, θα τσουλήσει όλο το φορτίο.

Μα αν πέσεις έξω, θα πάει όλο στον πάτο.
Έχω δει άντρες να γλιστράνε
στο ποτάμι μέσα από ένα άνοιγμα,
και με ξυπνά τη νύχτα αυτό που πρέπει ν’ αντίκρισαν:
κοιτώντας ψηλά μια επιφάνεια
κατάφυτη από δέντρα.

Πάνω σε έναν τους υπήρχε ένα γράμμα στην αγαπημένη του
κι ό,τι είχε σωθεί ήταν αρκετό για να τους συμφιλιώσει.
Και λέγεται ότι εκείνη στεκόταν στην όχθη μιας λίμνης
παρακολουθώντας το πλωτό ταχυδρομείο να την πλησιάζει αργά,
φέρνοντας τις λέξεις που εκείνος δεν μπόρεσε να στείλει.

Και, ασφαλώς,
υπάρχει και πιο ήσυχη ζωή απ’ αυτή
στον καταυλισμό,
που σε ξυπνά ο εκσκαφέας:
ο σιδεράς ετοιμάζει τις επισκευές της μέρας,
ένα κοντάρι, μερικά παπούτσια, μια λαιμαριά∙
ένας ρινιστής κάνει τα στομωμένα πριόνια να τραγουδήσουν∙

ένας σχίστης ελέγχει τις κινήσεις του,
ζυγιάζοντας την απόδοση της καινούργιας λαβής.
Και κανείς τους δε θα γυρίσει πίσω,
κανείς δε θα καβαλήσει το ποτάμι.

Μερικοί ορμάνε
στην αγκαλιά του δάσους∙
και μόνο η φωνή
της κίσσας ίσως τους έσπρωχνε να κάνουν μεταβολή,
ή τα ίχνη ενός κογιότ προς τον καταυλισμό.

Όμως εγώ δε βλέπω
καμιά επιστροφή εδώ, τίποτα για να πιστέψω .
Κι αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένας λόγος για να επιστρέψουμε,
για να συνεχίσουμε να το διακινδυνεύουμε.
πηδώντας
από
κορμό
σε κορμό

ρισκάροντας να λιώσει ο πάγος, ρισκάροντας τα πάντα,
καίγοντας τα σωθικά μας με τα νυχτερινά ποτά
που πίνουμε για να ξεχάσουμε τη μέρα.
Και αύριο ή μεθαύριο
όταν το φορτίο
κολλήσει _
κι έρθει η σειρά μου να διαλέξω ποιο κορμό να ελευθερώσω,
να δοκιμάσω άλλη μια φορά την τύχη μου με το ποτάμι _

τη στιγμή εκείνη θα σε σκεφτώ
να περιμένεις στο σπίτι ή στο πριονιστήριο,
αναζητώντας απασχόληση
στις καθημερινές μικροδουλειές,
μαζεύοντας τα νερά.

Και ξέρω
πως τώρα δεν μπορώ να πέσω έξω.
Φύλαξε όμως τα λόγια αυτά
σε περίπτωση που έρθει το πλωτό ταχυδρομείο
και δεν έχει λόγο να πιάσει στεριά.

Ύστερα άσε το ποτάμι να συνεχίσει,
να προσπεράσει τη λάμπα,
τα πριονίδια, και να βγει στον ωκεανό,
εκεί που λιγοστεύουν τα ολοθούρια
και,
δοκιμάζοντας την απεραντοσύνη στ’ ανοιχτά,
τα τελευταία αλιευτικά αστακών το ξανασκέφτονται
και βάζουν πλώρη για τη στεριά.

μτφ. Χρύσα Φραγκιαδάκη

*Ο ποιητής είχε υπόψη του την ποτάμια μεταφορά ξυλείας στο Μέιν των ΗΠΑ. Στη χώρα μας η μόνη γνωστή αντίστοιχη δραστηριότητα σημειώνεται από τα μισά του 19ου αι. έως λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στον ποταμό Πηνειό και οι ξυλοκόποι που έκαναν αυτή τη δουλειά (να οδηγούν τα φορτία της ξυλείας πάνω στον ποταμό μέχρι το πριονιστήριο) ονομάζονταν «σαλτζήδες».

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ

Ο Μάθιου Χόλις (Matthew Hollis) συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικούς εκπρόσωπους της νέας γενιάς στη βρετανική ποίηση. Γεννήθηκε το 1971 στο Νόργουιτς. Ζει στο Λονδίνο και εργάζεται στον εκδοτικό οίκο Faber and Faber ως επιμελητής στον τομέα της ποίησης. Το ποίημα αυτό είναι από την πρώτη του συλλογή, Ground Water (Bloodaxe, 2004), η οποία έχει κερδίσει διάφορες διακρίσεις και υποψηφιότητες σε βραχείες λίστες.

More Interesting Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Subscribe to My Newsletter

Subscribe to my weekly newsletter. I don’t send any spam email ever!