Και χωρίς την ποίηση
ο άνδρας θα πάει στον πόλεμο,
η κοπέλα θα παντρευτεί,
η γυναίκα θα γίνει μητέρα,
οι άνθρωποι, θα θάψουν τους αγαπημένους τους
και θα πεθαίνουν οι ίδιοι,
όμως συγκινημένοι από στίχους και τραγούδια
όλοι αυτοί θα ορμούν προς τύχη τους
με αβάσιμες ελπίδες
πως οι στρατιώτες θ’ αποκτήσουν τη δόξα,
οι νύφες θα γίνουν Πηνελόπες,
οι μητέρες θα γεννάνε ήρωες,
ακόμα και οι πεθαμένοι φεύγουν με την ελπίδα
πως θα μείνουν για πάντα στη μνήμη των ανθρώπων που άφησαν…
Ακόμα και όταν οι ποιητές επικρίνουν την ζωή,
περιγράφοντας την ολοφάνερη ανοησία της,
ακόμα και τότε ο αναγνώστης νιώθει ενθουσιασμό.
