πρέπει να ξέρει κανείς πώς να φύγει
και να το κάνει όπως τα δένδρα
να μένουν οι ρίζες του στο έδαφος
σαν να μετακινήθηκε το τοπίο
και εμείς να μένουμε ακίνητοι
να κρατάμε την αναπνοή μας
μέχρι να μην υπάρχει πια άλλος αέρας
για εμάς ενώ ο αέρας να μας περιβάλλει
μέχρι ωσότου το παιγνίδι των χρωμάτων
να μας παραπέμπει σε παλιές εποχές
πρέπει να ξέρει κανείς πώς να φύγει
και ας είμαστε στο σπίτι μας
ή οπουδήποτε αλλού
που μπορούμε να καθίσουμε άνετα
και να ξαπλώσουμε με γαλήνη
σαν να ήταν δίπλα στο τάφο της μητέρας μας
[απόδοση : Β.Γ.]
