Χωμάτινος ορίζοντας
χωμάτινα άστρα
Δάκρυα και λυγμοί πνιγμένοι
Στόμα που φτύνει χώμα
δόντια μαλακά
Κορμί που δεν είναι παρά ένα σακί χώμα
Χώμα με χώμα – χώμα με σκουλήκια.
Ψυχή αθάνατη – πνεύμα χωμάτινο.
Αμνέ του θεού που ξεπλένεις τις αμαρτίες του κόσμου
Πες μου πόσα μήλα υπάρχουν στον γήινο παράδεισο.
Αμνέ του θεού που ξεπλένεις τις αμαρτίες του κόσμου
Κάνε μου τη χάρη να μού πεις την ώρα.
Αμνέ του θεού που ξεπλένεις τις αμαρτίες του κόσμου
Δώσ’ μου το μαλλί σου να φτιάξω ένα πουλόβερ.
Αμνέ του θεού που ξεπλένεις τις αμαρτίες του κόσμου
Άσε μας να γαμούμε εν ειρήνη:
Μη χώνεις τη μύτη σου σ’ αυτή την ιερή υπόθεση.
[Νίκανορ Πάρα,
Ποιήματα επείγουσας ανάγκης,
μτφρ.: Αργύρης Χιόνης
***
μια επιλογή του Τηλέγραφου
για έναν άγνωστο
κρυφό αναγνώστη
με την ελπίδα να λειτουργήσει
ως ερέθισμα για την ανάγνωση
ενός υπέροχου κειμένου
ή ενός εξαιρετικού βιβλίου]
artworks : Andrea Torres Balaguer
