ΔΙάΘεσηΝύΧΤας*
αν τελικά όλα αυτά που γράφω μείνουν αδιάβαστα και περάσουν απαρατήρητα τότε θεωρητικά όλα στην ζωή μου θα είναι τέλεια
αν τελικά όλα αυτά που γράφω μείνουν αδιάβαστα και περάσουν απαρατήρητα τότε θεωρητικά όλα στην ζωή μου θα είναι τέλεια
δε θα γίνουμε εμείς σαν αυτούς, δε θα γίνουμε κτήνη που πάνω από όλα βάζουν το στομάχι τους!
οι αναμνήσεις οργιάζουν μας γδέρνουν την ψυχή χωρίς ανακωχή ό,τι μας ένωσε μ αυτή τη ζωή κανένα καλοσυνάτο σύμπαν δεν μπορεί να το εξαφανίσει
όταν άρχισαν να ψάχνουν εξήγηση για τα όνειρά τους όποτε άρχισαν να νιώθουν πόσο έχει ο ένας την ανάγκη του άλλου
κλείσε την πόρτα στην καλοκαιρινή ζέστη
τα σαγόνια μου άνοιξαν κανένα χέρι μπροστά στα μάτια μου όλη η ζωή με περιμένει εκτεθειμένη σε κοινή θέα
με κυριεύει η ανασφάλεια του χρόνου που το αποκλειστικό του εμμονικό έργο είναι η φθορά μου μέχρι να αφανιστώ δια παντός
σκέφτομαι τους ανθρώπους που με έχουν ανάγκη; – πόσες φορές ξεφεύγω από το θάνατο κάθε μέρα;
εχθές το βράδυ δεν μπορούσα πραγματικά να καταλάβω
είτε ήμουν ακόμα ζωντανός – αλλά τώρα ξημέρωσε
είμαι ένα συνονθύλευμα ριζοσπαστικών θεωριών σχετικά με τη ζωή τον άνθρωπο τα φυτά και τα ζώα είμαι μια θεωρία της εξέλιξης για πράγματα που έχουν
πια εξαφανιστεί
αυτά που γράφω είναι μικρά τραγούδια ή καλύτερα απαλά νανουρίσματα που ελπίζω να με βοηθήσουν να κοιμηθώ
Subscribe to my weekly newsletter. I don’t send any spam email ever!