ΔΙάΘεσηΝύΧΤας*

αν τελικά όλα αυτά που γράφω μείνουν αδιάβαστα και περάσουν απαρατήρητα τότε θεωρητικά όλα στην ζωή μου θα είναι τέλεια

σκέφτομαι τους ανθρώπους που με έχουν ανάγκη; – πόσες φορές ξεφεύγω από το θάνατο κάθε μέρα;

είμαι ένα συνονθύλευμα ριζοσπαστικών θεωριών σχετικά με τη ζωή τον άνθρωπο τα φυτά και τα ζώα είμαι μια θεωρία της εξέλιξης για πράγματα που έχουν
πια εξαφανιστεί

αυτά που γράφω είναι μικρά τραγούδια ή καλύτερα απαλά νανουρίσματα που ελπίζω να με βοηθήσουν να κοιμηθώ

υπάρχουν πράγματα που αν και δεν έχουν όνομα υπάρχουν μόνο για να μας πληγώνουν υπάρχουν λέξεις που σώζουν ψυχές χωρίς να τις διαβάσει κανείς.

ας κάνουμε την πραγματικότητα μια λογική ανατροπή τι να κερδίσεις με το μάτι καταβροχθίζοντας χιλιόμετρα από σκοτεινούς αυτοκινητόδρομους;

είμαι μια μορφή – βίαιη – ηλεκτρικής πυρακτώσεως όπως ο χρόνος που καταφέρνει να συμπυκνώσει τους αιώνες σε λίγα λεπτά

χάσκω βουβός μπροστά στο δράμα
της άνοιξης και προσπαθώ να αντιπαρέλθω τη βάρβαρη γλώσσα της υστερίας της εποχής μας