ΔΙάθεσηΗΜέραΣ*
η μέρα σηματοδοτεί μια άλλη μέρα που τίποτα δε θα είναι πάλι το ίδιο και δε θα έχω τίποτα πια για να προσεύχομαι
η μέρα σηματοδοτεί μια άλλη μέρα που τίποτα δε θα είναι πάλι το ίδιο και δε θα έχω τίποτα πια για να προσεύχομαι
τι σε ωφελεί το παρόν όταν αυτό που έρχεται υποφέρεται μόνο με τις αναμνήσεις απ το παρελθόν;
ξεχύνεται εμπρός η τρομερή ρωσική δύναμη που δεν γνωρίζει μήτε φραγμούς μήτε εμπόδια μήτε τείχη, μια δύναμη ατσάλινη, μοναχική και σκυθρωπή
Να γράψω, γράφω για ποιόν, γράφω για μένα; Για ποιό λόγο γράφουμε οι άνθρωποι;
όλα στη ζωή εξηγούνται με κάποιο τρόπο και η αλληλουχία των γεγονότων είναι αυτό που αποδεχόμαστε ως μοιραίο
«αλλού τα ζωντανά, αλλού τα πεθαμένα» είναι η εντολή και νέες μάχες
θάνατο θανάτω, συ θανατοίς θεέ μου,
θεία σου δυναστεία…
συνειδητοποιώ πως είναι αδύνατον να μπεις στη μοναξιά του άλλου
Νέγρος εγώ, έχω δει χέρια νέγρικα υψωμένα σε γροθιές ξεσηκωμού,
πλάι πλάι με χέρια λευκά, εργατών λευκών.
Όλοι κάτι ζητούν. Επαίτες μιας μόνης στιγμής ηδονής. Κι εσύ εγκιβωτίζεις επιθυμίες, καταγράφεις ασήμαντες λέξεις που ποτέ δε θυμάσαι.
Subscribe to my weekly newsletter. I don’t send any spam email ever!