ΔΙάΘεσηΝύΧΤας*

σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να διώξω το παρελθόν μου μακριά όμως είμαι εδώ τώρα και καμπουριασμένος αδύναμος και κουρασμένος ψάχνοντας για ώθηση προς το μέλλον

σκεφτείτε τη ζωή σας σαν ένα ογκώδες
δώρο που σου δόθηκε κάποια στιγμή εκεί στα πρώτα σας γενέθλια

ψηλό γρασίδι δάγκωσε τους αστραγάλους μου – σήκωσα τα πόδια μου και άρχισα να βαδίζω -κάπου είχα να πάω

αν τελικά όλα αυτά που γράφω μείνουν αδιάβαστα και περάσουν απαρατήρητα τότε θεωρητικά όλα στην ζωή μου θα είναι τέλεια

σκέφτομαι τους ανθρώπους που με έχουν ανάγκη; – πόσες φορές ξεφεύγω από το θάνατο κάθε μέρα;

είμαι ένα συνονθύλευμα ριζοσπαστικών θεωριών σχετικά με τη ζωή τον άνθρωπο τα φυτά και τα ζώα είμαι μια θεωρία της εξέλιξης για πράγματα που έχουν
πια εξαφανιστεί

αυτά που γράφω είναι μικρά τραγούδια ή καλύτερα απαλά νανουρίσματα που ελπίζω να με βοηθήσουν να κοιμηθώ

υπάρχουν πράγματα που αν και δεν έχουν όνομα υπάρχουν μόνο για να μας πληγώνουν υπάρχουν λέξεις που σώζουν ψυχές χωρίς να τις διαβάσει κανείς.

ας κάνουμε την πραγματικότητα μια λογική ανατροπή τι να κερδίσεις με το μάτι καταβροχθίζοντας χιλιόμετρα από σκοτεινούς αυτοκινητόδρομους;